سال‌ها خانواده من چشم انتظار آمدن خبری از برادر مفقودالاثرم عباسعلی و خانواده همسرم هم منتظر بازگشت شهیدشان علیرضا زیبرم بودند. سال‌های زیادی را درچشم انتظاری گذراندیم. چشم به راه بودیم. هر بار که خبر تشییع شهدای گمنام و تفحص شهدا را می‌شنیدیم، پیگیر می‌شدیم که نام شهدایمان درمیان پیکر‌ها هست یا نه؟!

شهید بزرگوار در تاریخ ۳/۱۱/۱۳۴۷ در روستای بارکوسرای لاهیجان در یک خانواده متدین چشم به جهان گشود ..

سردار شهید علی اصغر اکبری متولد دوم فروردین سال ۱۳۳۸ در روستای سیاه کوچه از توابع آستانه اشرفیه در یک خانواده متوسط چشم به جهان گشود.

شهید «علی‌ اکبری» در سال ۱۳۴۱ در یک خانواده مذهبی و کشاورز در روستای چاف از توابع شهرستان لنگرود چشم به جهان گشود دوران کودکی خویش را در سایه مهر پدر و مادر دلسوز سپری کرد.

شهید «مهرداد اکبری» در کنار امام حسین(ع) در زندان عراق بدست بعثیان به شهادت رسید.

مادرجان با شنیدن این جملات احساس کردم که دوباره به دنیا آمدم.می خواهم که از من راضی باشی.

با شروع جنگ تحمیلی به عنوان فرمانده اولین نیروهای اعزامی از گیلان انتخاب شد.حضور پر نشاط او در بین نیروهای اعزامی باعث تقویت روحیه اطرافیان می شد .او همیشه با خنده به دوستانش می گفت: (( من با تیر و تفنگ عراقها از پای در نمی آیم، آنها باید برای از بین بردن من فکر دیگری بکنند توپ مستقیمی! خمپاره ای!))

با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران «شهیدبهمن امیری»جزء اولین کسانی بود که به همراه دوستانش از رودسر خود را به سپاه پاسداران گیلان معرفی نمود و توفیق پیدا کرد که در خیل پیشگامان و طلایه داران حماسه و مقاومت علیه کفر جهانی راهی جبهه ها ی نورعلیه ظلمت شود.

سرانجام وی جهت لبیک به ندای حسین زمانش در سیزدهم مهرماه سال ۵۹ به همراه سیزده تن از شهدای سرافراز گیلانی جهت حفظ ارزشهای انقلاب اسلامی در درگیری با بعثیون در منطقه سر پل ذهاب شربت شهادت را نوشید و به جمع قدسیان الهی پیوست.

فرمانده نیروی قدس سپاه در توصیف این شهید گفت که دوست دارم تا مرا در پس از مرگ در کنار او به خاک بسپارید.

اول مهرسال ۱۳۵۹ مردم غیور گیلان اولین گروه از فرزندان خود را در قالب نیروهای کادر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به منظور دفع تجاوز دشمن و نیز جلوگیری از سقوط شهر سرپل ذهاب بابدرقه ای مثال زدنی روانه جنگ نمودند.

متن حاضر بریده بخشی از روزنامه اطلاعات است که در زمان شهادت شهدای سرپل ذهاب طی گزارشی به چاپ رسیده بود...

سرانجام امانت الهی خانواده پور شایگان در تاریخ ۱۳/۷/۵۹ با اصابت ترکش خمپاره دشمن به همراه دوازده کبوتر عاشق و عارف دعوت حق را لبیک گفت و به دیدار حضرت دوست نایل آمد . پیکر پاک و به خون آغشته این شهید ، گرانقدر پس از تشییع باشکوه در گلزار شهدای رشت (تازه آباد) و در جوار دیگر دوستانش آرام گرفت.

خبرنگار پرسید همسرتان و یکی از فرزندانتان در جبهه است و پسر بزرگتان شهید شده است، گفتم بله، گفت الان ناراحت نیستید؟ گفتم خیلی ناراحتم، گفت اگر ناراحت هستید، چرا رضایت دادید که پسر سومتان هم به جبهه برود، گفتم از این ناراحتم که چرا پسر کم دارم و‌ ای کاش به تعداد موهای سرم پسر داشتم و در این راه فدا می‌کردم.

شهید خدادوست پس از شروع جنگ توسط لشگر ۳۰ گرگان به جبهه اعزام گشتند و در ۱۱ خرداد ۱۳۶۷ در حالیکه تنها ۲۵ سال از بهار زندگی شان می گذشت در غرب بانه به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

(شهید) داود چفیه دور گردنش را پهن کردو من باقیمانده پیکرآسمانی ترین هدیه ی زمین (شهید) را در آغوش گرفتم؛با چشمانی اشکبار و با احترامی خاص برروی چفیه گذاشتم .بدن گرمای عجیبی داشت ومن هم «حسی» قریب !.... سه نفری چهار طرف «چفیه» را گره زدیم !

جنگ هشت‌ساله ارتش بعث عراق با ایران روایت ها ناگفته و تکرار نشده در خود دارد این بار تصاویری به جا مانده از آن دوران طلایی و خاطره انگیز تقدیم تقدیم شماپاک دلان می شود تا تجدید بیعتی باشد با شهدا و تجدید خاطره باشد برای ادامه راه...

رزمنده گیلانی دوران دفاع مقدس: هواکه روشن شد دیدم (شهید) علی دو تا موشک آر پی جی بهمراه دارد! گفتم : چراسرپیچی کردی؟ مگرنگفتم اگر کسی توان حرکت ندارد اسلحه های خود را وا گذارد؟! خندید و گفت: این ها بیت المال مسلمین و امانت است، اخوی...!