شهید حسن پیلوا املش: من هم مانند هزاران مسلمان دیگر برای باز پس گرفتن خاکم راهی کارزار شدم و هیچ گاه از مرگ باکی نداشتم و ندارم و از خدای بزرگ میخواهم همگی مارا در این راه استوار نگهدارد .

بنده در این کاغذ وصیت نامه خودم را می نویسم ، انشاء الله برای رضای خدا باشد . خدا را سپاس که در این زمان بر ما جهاد قرار داد خدا را سپاس که ما هم در این جهاد شرکت کردیم . و...

... پدر و مادر عزیزم! من تنها داراییم یک دوچرخه است -که برای فرزندتان با هزار مشکلات تهیه کرده بودید- که دلم می خواهد آن را بعد از منْ به برادر عزیزم جلال بدهید و به او بگویید که به خوبی از آن مواظبت کند.

خدایا گناهان شهید با اولین قطره خونش پاک می شود هر چه نظر می کنم فکرم به جایی نمی رسد جز این که بگویم خدایا تو بودی که راه سعادت را به من نشان دادی اکنون که بر من منت نهادی وما را به لقاء خودت رساندی همسر و فرزندانم ، دوستانم را از من دلخوش گردان.

... از شما میخواهم که همیشه رو در روی ضد انقلابیون و منافقین بایستید وبا آنها مبارزه کنید من واقعا پیش امام شرمنده هستم چون دیگر جانی ندارم به امام و اسلام هدیه کنم ای کاش هزاران جان داشتم وفدای اسلام وامام میکردم خداوند می فرماید(( اناالله وانا الیه راجعون ))