گروه ایثارو مقاومت پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل [1]؛هرجمعه باشما با شهدائیم،🌹جمعه های »شهدایی» احرار/ وصیت شهید محمدرضا ساغری پیجی، رشت: من برای یاری دینم، قرآنم، امامم، پیغمبرم و خدایم به جبهه می روم
وصیت نامه شهید محمدرضا ساغری پیجی
بسمه تعالی
اکنون که جو مملکت اسلامی به جایی رسیده که برادران کوچک، جوان و پیر به صحنه جنگ بروند و از خانه و کاشانه خود هجرت نمایند و برای نجات ایران ایثار و فداکاری ها نمایند. همان طور هم نوبت بنده حقیر رسیده که بروم و ایثارگری های برادران را تماشا کرده و با آنها دست در دست داده و به ندای هل من ناصر امام خمینی لبیک بگویم.
….. هر خونی که بروی زمین می ریزد برای این که مجهول نماند باید پیغامی داشته باشد و من هم به پدر، مادر، برادران و خواهران تنی و همسنگر خود پیغامی دارم که بیان می کنم:
اگر تیری کور باشد و نداند جگر چه کسی را پاره می کند که در دنیا چه کارهایی کرده که گفتنش شرم آور است احیاناً آن تیر کور به من خورد و مردم، نه این که شهید شوم. کلمه شهید هرگز به من نمی خورد و در هر صورت اگر مُردَم و از شما در این زندگی جدا شدم خواهش می کنم خواسته هایم را برآورده سازید.
در دعای کمیل شرکت کنید، کلاس های انجمن را کوچک نشمارید، برای پیروزی اسلام دعا کنید، مسجد را به هیچ وجه ترک نکرده و همیشه احترام مسجد و فرایض دینی آن را به جا آورید. برادران انجمن! اسلحه را که به دست می گیرید نماینده خون شهیدان هستید، قدرش را بدانید. برادران مسئول! وحدت داشته باشند؛ زیرا اشخاصی که فعالیت می کنند خیلی خالصانه کار می کنند.
در دعاهایتان ما را کمی یاد کنید و از خدا بخواهید که ما را با شهیدان صفین، احد، خندق و کربلا محشور بفرماید.
اگر لیاقت داشتم روحیه شما را برای ایزد دوست دعا، کریمی ها و سالاری ها و…. می گویم.
خواهران انجمن! کلاس های عقیدتی را فراموش نکنید، بیشتر اخلاق بخوانید، از تهمت ها و بدی ها کناره گیری کنید، اسلام را به معنای اخص هم در عقیده و هم در عمل در خویش پیاده سازید.
امیدوارم که روزی برسد که همگی یکدیگر را در بهشت ملاقات کنیم.
امام خمینی این حسین زمان را ترک نکنید؛ اگر ترک کردید مانند افرادی هستید که امام حسین(علیه السلام) را ترک کردند و او را یاری نکردند.
برادرانم رفتند و سالم برگشتند حال نوبت من است که بروم ببینم چه می کنم.
…… و تو ای پدر و مادر! هرگز برایم گریه نکنید. یاد آورید آن روزهایی را که در خانه بودیم و با همدیگر می زیستیم.
من برای یاری دینم، قرآنم، امامم، پیغمبرم و خدایم به جبهه می روم و اگر غیر از این ها باشد خدای وجود مرا از روی زمین بردارد که بسی آدم چابلوسی هستم.
برایم گریه نکنید، چون من در مقابل علی اکبر امام حسین(علیه السلام) بسی کوچکم.
و آری همه با هم فریاد بزنیم و صدایمان را به گوش جهانیان برسانید و امام زمانمان را بخوانیم:
«یا حجه بن الحسن عجل علی ظهورک.»
والسلام