در حال روز تاخت و تاز رسانه ای حوادث کارخانجات پوشش؛یکی از کارکنان صنایع پوشش گیلان که خود سالها ازنزدیک شاهد وقایع اتفاقیه بود مطلبی را برای پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل ارسال داشتند که تحریریه احرار بدون کم و کاستی در اختیار شما بزرگواران قرارمی هد.
گروه کارخانجات صنایع پوشش ایران یکی از بزرگترین تولید کنندگان انواع نخ، پارچه ملحفه ای، پارچه پرده ای، انواع حوله حمام، تن پوش، انواع مخمل کبریتی، و رومبلی بوده که اکثر تولیدات آن درگذشته به خارج کشور صادر می شده است و حتی از تأمین کنندگان لوازم حجاج و البسه نظامی نیز بشمار می رفته است. با آمدن بخش خصوصی آب سردی بر پیکره عظیم نساجی و این شرکت بزرگ ریخته شد. با اولین گام شروع بکار کردن بخش خصوصی، ایجاد اختلاف بین شرکاء و در نتیجه آسیب دیدن کارگران به عنوان آسیب پذیر ترین قشر بوده است.
سرآغاز ماجرای شرکت صنایع پوشش از ماه ها قبل از برف 83 و با عدم تدبیر مسئولین وقت در انتخاب سکان داری برای این شرکت شروع شد. مدیرانی که با ورودشان خود را مدعی بر سرمایه گذاری و راه اندازی گروه کارخانجات می دانستند، اما با نداشتن تمکن مالی در اولین مرحله، شش ماه حقوق کارگران زحمتکش کارخانه را پرداخت نکردند و این یکی از دلایل تعطیلی کلیه واحدهای تولیدی وتاسیساتی شده بود. با بارش برف سال 83 و در حالیکه تعطیلی سالنهای تولیدی وتاسیساتی در قبل از برف شروع شده بود، بسیاری از سالنهای شرکت صنایع پوشش با خاک یکسان شد و با شکستن سالنها و سوله های شرکت تازه ابتدای خوشحالی بخش خصوصی آغاز شده بود.
حتی کار در شرکت به جایی رسیده بود که تخریب قسمتهای سالم وجلوه نشان دادن آن به صورت ضایعات و اقدام به فروش اموال از برنامها گردیده بود. اینها با تخریب و برچیدن سقف سالنهای سالم بعلت وجود آلومینیوم و نشاندادن مقدار تخریب زیاد اقدام به بستن قراردادهای صوری وفروش یک جنس به چند نفر و ایجاد یک باند بزرگ تجاری-اقتصادی و افزایش معارض به بدنه صنایع پوشش نمودند. کار در این کارخانه به جایی رسیده بود که حتی به نخ های روی چله های ماشینهای بافندگی در حال کار هم رحمی نمی شد و بصورت ضایعات و حتی با چله به فروش رسانده می شد.
در همان زمان بود که تحصن کارگری به اوج خود رسیده بود و با روی کار آمدن دولت نهم و با نظر هیئت وزیران حکم حکیمانه به بازگشت مجدد مالکیت به بانک صنعت ومعدن داده شد، تا با این کار بتوانند از تخریب و فروش اموال بیت المال توسط بخش خصوصی جلوگیری بعمل آورند. این شیوه تا 8 سال ادامه یافت.
اما مجددا در سال 90 با ارتباطات پنهانی فقط برای یک شرکت از گروه کارخانجات صنایع پوشش مجوز گرفته شد. و مجدداً شروع به تخریب، بستن قرارداد صوری، بازگشایی پای خریداران نمودند و مقدار زیادی ماشین آلات سالم را تخریب و بصورت ضایعات به آنها فروختند تا بتوانند از این راه سطح وسیع کف سالنهای تولیدی را صاف و به شکل زمین معمولی در بیاورند.
سرانجام کارگران و نان آوران گروه کارخانجات صنایع پوشش در حرکتی خودجوش با حمایت شورای تأمین شهرستان رشت و استان گیلان، کارخانه را از بخش خصوصی ناکارآمد، در تاریخ 23/12/91 باز پس گرفته و به گروه آتیه دماوند واگذار نمودند. اکنون مدتی است که پوشش، پوششی است برای آرامش چند صد نفر از کارگران پر تلاش گیلانی.
باشد که مسئولین استانی از ورود عناصر مخرب و بازگشت دوباره آنان به کارخانجات صنایع پوشش و سایر کارخانجات صنایع نساجی استان جلوگیری بعمل آورند.//