امید وارم بتوانم برای خدا و قرآن و امام زمان و نائب بر حقش امام خمینی جان بی ارزشم را به الله،آفریننده ی خود تسلیم نمایم،از شما می خواهم پس از شهادتم هیچگونه گریه و زاری نکنید بلکه خوشحال شده باشید زیرا این در موقعی که راه مترقی و متعالی را انتخاب کرده ام از فرجاتم و عاقبت آن یعنی شهادت و ایثار خود گذشتگی آگاه هستم

هیشه در نماز ها و دعا ها برای سلامتی امام عزیزمان و برای پیروزی رزمندگان اسلام وبرای شفای معلولین جنگ و انقلاب و برای امام عزیزمان دعا کنید و فرج امام زمان ( ع) مهدی موعود را از خداوند بزرگ بخواهید .

واقعاًبرای من افتخار است که در خدمت مقدس به شهادت می رسم و این را بدانید که شما پیش خداوند اجر و مزد وافری داریدو امید وارم که پرچم پر افتخار اسلام در سراسر جهان طنین افکن شده و در ستیزی همه جانبه با فرهنگ بی خدایی شودواز شما می خواهم دنبا دوست ودنیا طلب نباشید

شما را به شهدای انقلاب اسلامی قسم مسئولیت بس خطیر خود را به نحو احسن انجام دهید و با خدمت نیکوی شماست که جامعه پاک و سالم می شود .

ما به خاطر شما به جبهه رفته ایم ما به خاطر ملّت به جبهه رفته تا به اسلام مان ضربه وارد نکنند، حجاب خواهران را از بین نبرند.

...علی آقا جان دیگر بغض و گریه گلویم را گرفته و نمی توانم بیش از این نامه بنویسم قربانت جمال از من راضی باش .

اما ای مادر یک وصیت دیگر دارم و آن این است که نتوانستم مرقد امام حسین را زیارت کنم . عکسم را برای زیارت ببرید و سلام مرا به آقا امام حسین برسانید و شفاعت مرا بخواهید .

مادرم! آن طورى که در انقلاب خمینى (ره) زحمت مى‌کشیدى همانند آن روزهاى انقلاب راه خود را ادامه بده و زینب‌وار صبر را پیشه خود قرار ده و هیچ وقت غم از دست دادن فرزند، تو را از این راه باز ندارد و با گریه، دشمنان دین اسلام را خشنود نکند.